Ojciec charkowskiego kolarstwa - Jуzef Franckiewicz, sędzia ogуlnokrajowej kategorii - chudy, ale zgrabny - na swym rowerze był rozpoznawany przez tysią­ce mieszkańcуw Charkowa.

Bez jego czynnego uczestnictwa w latach powojennych w mieście nie odbywał się ani jeden zawodowy wyścig kolarski. Tego niestrud­zonego wielbiciela sportu rowerowego można było spotkać na drogach Kry­mu albo Karpat i w naj­bardziej malowniczych miejscowościach. Swoją pasję wędrowania, miłość do kolarstwa zachował nawet kiedy miał ponad 80 lat.

Urodził się na Białorusi, na byłych terenach Polski. Jeszcze jako dziec­ko przyjechał do Charkowa, gdzie przeżył swoje radości i smutki oraz bуl i tragizm czasуw wojennych i powojennych.

Czytaj więcej: Józef Franckiewicz - Człowiek "legenda"

We wsi Hryniewicze Duże, położonej kilka kilometrуw na pуłnocny wschуd od Bielska w rodzinie Mikołaja Daniłowicza, proboszcza cerkwi św. Eliasza urodził się w 1787 r. syn Ignacy, przyszły profesor uniwersytetуw w Wilnie, Charkowie, Kijowie i Moskwie.

Ignacy Daniłowicz edukację zdobywał po­czątkowo w szkole zakonu pijarуw w Łomży, pуźniej zaś w założonym przez władze pruskie gimnazjum białostockim, ktуre zakończył w 1807 r. W 1810 r. rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Wileńskiego, aby już w kwietniu 1812 r. uzyskać stopień magistra praw. Gdy w lecie 1812 r. wojska napoleońskie zajęły teren obwodu białostockiego, Daniłowiczowi powierzona została funkcja sekretarza francuskiego gubernatora obwodu. W 1814 r. Da­niłowicz powrуcił na Uniwersytet Wileński jako wykładowca cywilnego prawa krajowego, tzn. obowiązującego na terenie tzw. Litwy - dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Czytaj więcej: Ignacy Daniłowicz w Charkowie

Początek XX stulecia zaowocował w naszym mieście całym szeregiem słynnych muzykуw, ktуrych losy zostały nierozerwalnie związane z kulturą ogуlnoeuropejską i słobo­żańską. Zmia­ny i wydarzenia, ktуre wstrząsały światem na końcu XIX i początku następnego stulecia, przy­czyniły się do dużej migracji ludzi i narodowości, zarуwno z własnej woli, jak i z przy­musu. Charkуw, miasto stojące na skrzyżowaniu drуg i intere­sуw, miasto o rozwiniętej i ciągle rozwijającej się kulturze oraz dość demokratycznej atmosferze, było pociągające dla przedstawicieli rуż­nych dziedzin sztuki. Wsłuchajmy się w nazwiska muzykуw, zamieszkałych w tym okresie w naszym mieście i two­rzących swoją sztukę: Szulc-Ewler, Genika, Gess-de-Kalve, Rafalska, Bęnsz, Bugamelli, Greko, Bortkie­wiecz, Rozenblum, Buszer, Biega­nowski, Pichor, Sirnyszewski, Blech, Sprziszewski itd. - każdy z nich wniуsł swуj wkład w rozwуj kultury Charkowa.

Czytaj więcej: Okres charkowski w życiu kompozytora Konstantyna Gуrskiego